آب خوب و سالم جهت آشامیدن شاخصهای زیادی دارد از جمله سختی ، PH ، میزان دقیق هر کدام از یونهای خوب و بد ، طعم ، بو ، عدم آلودگی میکروبی و ...

یکی از فاکتور های اصلی و شاخص های مهم آب آشامیدنی ، میزان TDS آن است . TDS مجموع کل املاح موجود در آب را بیان میکند .در آب مقطر TDS برابر با صفر است و هرچه این عدد بالاتر رود میزان املاح بیشتر میشود و اصطلاحا آب سخت تر میشود .

شاخص های آب استاندارد جهت آشامیدن در استانداردهای مختلف به وضوح ذکرشده است (طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی حداکثر مجاز TDS آب 1000 است ) .  اما آب مطلوب تقریبا در هیچ استانداردی به صراحت گفته نشده است به دلیل اینکه نسبی می باشد و همچنین نیاز به مطالعات و تحقیقات بسیار پیشرفته پزشکی داشته که تاکنون به انجام آن موفق نشده اند اما تقریبا در همگی استانداردها و مطالعات به لزوم پایین بودن TDS آب اشاره شده است .

آنچه واضح است تقریبا در اغلب استانداردها به خطرات ناشی از آب با TDS بالای 500 اشاره میشود و هیچکدام آشامیدن این آب را با وجود استاندارد بودن ، توصیه نمیکنند .

حداقل میزان TDS مطلوب آب نیز 50 میباشد و کمتر از این مقدار توصیه نمیشود .

( توجه شود که مطلوب با استاندارد متفاوت است مثلا میزان PH مناسب آب 6.5 تا 9 میباشد ولی میزان مطلوب آن برای بدن 7.5 تا 8.5 است )

آبها تقریبا در TDS بالای 170 ایجاد رسوب محسوسی خواهند داشت و حداکثر TDS آب مطلوب جهت آشامیدن را حدود 150 ذکر میکنند .

لازم به ذکر است یکی از بهترین ملاک های ما میتواند آب چشمه های طبیعی باشد که TDS اکثر آنها در محدوده 80 تا 150 میباشد ( بجز موارد استثناء و چشمه های معدنی خاص )

همچنین بر طبق مطالعات ، مشخص شده که رابطه معنا داری بین سنگ کلیه و سنگ مثانه با سختی آب وجود دارد ( نظر پزشکان متخصص کلیه و مجاری ادراری ) و مشاهده شده در مناطق با آبهای سخت ، شدت و تعداد بیماران مبتلا به آنها بالاتر میرود و گاهی کلیه بعضی از افراد حساسیت بالایی به کلسیم دارد و سریعا سنگ ساز میشود و تنها مزیت آبهای سخت ، تسریع بهبود شکستگی استخوانها به علت وجود کلسیم بالاست .

و همچنین اکثر متخصصان علم تغذیه و پزشکان بر این باورند که بدن بیشتر به آب سالم احتیاج دارد و سپس املاح آن درواقع آب سالم و بهداشتی در اولویت است . چرا که حیات بدن در آب است و تمام فعالیت شیمیایی بدن بدون آب مختل میشود و وجود آب سالم در همه بخش های بدن و بافت ها لازم و ضروری است . ( به عنوان مثال اگر آب دارای سطح نیترات بالا باشد ، این نیترات به بافت ها و خون انتقال می یابد که عوارض بسیار زیادی از جمله عدم اکسیژن رسانی مطلوب به بافت ها و ... خواهد داشت ).